UZUN İNCE BİR YOL HAYAT
"Uzun ince bir yoldayım
Gidiyorum gündüz gece"
Bu dizeler için Müslüm filminde Müslüm Gürses'in saz hocası şöyle diyordu:
"Biz şu an duruyor gibi gözüküyoruz ya Müslüm, aslında durmuyoruz, gidiyoruz."
Biz insanlar uzun ve ince bir yoldayız aslında bu uzun ve ince olan yol hayatımız. Biz otursak, koşsak, yürüsek, denizi seyretsek, martıları beslesek, özgürce uçan kuşları seyretsek de ömrümüzden vakit gidiyor. Uzun ve ince olan yol yavaş yavaş bitiyor. Gündüz olsun gece olsun fark etmiyor, o uzun ince yolu güzel vakitlerle yaşanmışlıklar ve yaşayacaklarımızla bitiriyoruz. Doğum ile ölüm arasında zaman harcıyor, ömrümüzü tüketiyoruz. Mesela bu ömre okuyacak kitap listemiz sığmaz diyoruz, zamanın kalmayacağını bilmek o yarım kalacak kitapları düşünmek bazen korkutuyor da bizi. Ama önemli olan ömrümüz bitmeden kaç kitap okuyabildiğimiz, neler yapabildiğimiz. Hep vuruyorlar kalbimizden, kırıyorlar, parçalıyorlar, yaşamı bize dar ediyorlar ya o insanlar hayatın bir yol olduğunu bilmeden, ömürlerini bizimle uğraşarak tükettiklerini bilmeden yapıyorlar bize bunu. Bilseler yapabilirler mi bunları? Bilseler dönerler doğaya, denize, yaşamaya, her ne kadar zorlayıcı da olsa bu yolu güzel bitirmek isterler, aması var ki bu işin ömürlerini tükettiklerini bilmiyorlar...
"Bilmiyorum ne haldeyim/ Gidiyorum gündüz gece."
CEM KILNÇ
Yorumlar
Yorum Gönder